13
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1887
Okunma
Daha küçük yaşında; tanımıştım ben seni
Hiçbir şeyden habersiz oynuyordun kara kız.
Yarı şakada olsa, sevmiyordun küseni
Şimdi o günlerini, döne-döne ara kız;
Çizdiğin o çizikler, hangi kalp de yara kız…
Önce okullu oldun, yavaş-yavaş büyüdün
Gençlerin hayalini duman gibi bürüdün
Nice masum gönül’ü, peşin sıra sürüdün
Krize girdiler ve tuttu yaman sara kız;
Geriye yükün kaldı, kıymetsizce dara kız…
Sonra buldun yazını, kadere boyun eğdin
Belki de isteyerek, belki de kerhen sevdin
Bazen huzurlu yuva, bazen de köhne evdin
Bolluğa kavuşunca, seni bozdu para kız;
Yoklukta beyi attın, çekinmeden nar’a kız…
Çocuklara kavuştun, kanat gerdin üstüne
Doyup büyüsün diye süt ekledin sütüne
Üzülmesinler aman! Gitmez idin tütüne
Kaynanaya kızardın, çekerdin hep nara kız;
Kocana yıktın işi, yaktın yazın har’a kız…
Büyüttün adam ettin, bin bir çile emekle
Dağıttın dört köşeye, şimdi yolların bekle
Mektup kalmadı ama sılaya mesaj ekle
Evden çıkamaz oldun, odan oldu sera kız;
Bir zamanlar her taraf mera idi mera kız…
Kaldın altınla, sultan, tekrardan başa döndün
Hâlbuki yakın tarih, uzun geçmeyen gündün
Mum eridi tükendi, ışıksız kaldın söndün
Şimdi ihtiyacın var, topladığın nura kız;
Azrail üfürecek pek yakında sura kız…
Garibî-Salih Yıldız……..31.12.2009
.
5.0
100% (7)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz