İnanmadılar
İnce dallarımda bir damla olduğuna,
Yağmurların dudaklarından içtiğim ilk şiirlerimi
Sonbahar akşamlarına inat okuyabilmekti,
Gökyüzünde kalmış tek bir damlaya koşar gibi
Bir kuş uçurdum Sarayköy’den...
Koynunda ağlardı yasak düşlerimin yalnızlığı
Tutuklu kalırdım öylesine terlemiş avuçlarında
Yaprakları koparırdım sahipsiz dallardan
Demirli camlardan bakardım pusulasız gemilere
Ama ne seni verirlerdi,
ne de beni...
Uzakların sessizliğine dağılırdı bir bebek ağlaması
Denizlerin gölgesinde batardı güneşin soğukluğu
<Bu gün> yine ıslak taşlarda kalırdı...
Annem gibi rüzgârları
İçimdeki suskunluğa kapatırdım bir daha
Bir daha,
mavi semalara çırpardım cebimdeki tozları
Tutamadığım ne varsa her şeyi...
Sensiz güneşin yalancı kaleminden yazardım adını
Bazen sarı bir yaprak gibi kalırdı gülüşümün ağırlığı
Bazen de otururdum yorgun bir ayın serinliğinde...
Bir keman sesi alırdı uzaklardan kulaklarımı
Yağmurun ilk damlasından sarardım şiirlerimin baharını
Yine gözlerine hayal olurdu ilk sözlerim
Yırtılan dudaklarımda kalırdı bağırmadığım yıllarım...
Bir kuş uçurdum Sarayköy’den
Duyguların inşa edildiği yollara doğru...
Kırık camları dökerdim ışıl ışıl
çıplak ayaklarının altına...
Hayallerimi çırılçıplak bırakırdım yine sensiz
Uzun bir kışın yorganıydı hep Sarayköy...
Güvercinlere kaçardı yalnızlığımın diğer adı
Kelepçeli rüzgârlara bırakırdım yüzümdeki özlemi
Sırtında uyuyordu eski bir lambanın ışığı
Yakamozlara batmış fırçamın izleri
Eski bir arkadaşta kalmıştı yeşilimin yarısı…
Ilık yaz akşamları çiçeklerin mavisinden sarıldım sana,
Bir mevsim gibi yüzümden süzülürken
Yalnızlığın sırtına yaslardım yağmurları...
Geceleri karanlık bulutlara yenilen
Üç beş yıldız gibi kaçardım elini uzattığın sessizliğe...
Gökyüzüne beş kala,
şiirlerim ıslak ıslak sarılırdı camlara...
Şarkılardan gelirdin kulaklarıma uslu bir deniz gibi
Bir yağmur gibi,
damla damla adını serperdim oyuncaklara...
Yalancıktan anlatırdım içimdeki çocuğa masalları,
Ve öylesine kapatırdım gözlerimi uykuya
Ve öylesine hayallerime yazardım seni...
Derin bir gece şarkısından sızardı yüreğim,
Sonbaharlara yalan olurdu benim mutluluğum...
Gökkuşağına aldanırdım yine mahmur gözlerle
Ama bunlar asla unutulmayacaktı sensiz...
ASLA...

18.08.1999/SARAY
B.BİRİCİK