KEKEME GÜZ

Bilirsin sen:
Geniş zamanlarım olmadı BENİM
iki parçalı tek yüreğim
hangi rüzgara sarsam bilemedim…

Dar zamanlarda, geniş ihanetler,
yankılanan sesiydi şiirlerimin.
gıcırtısıyla aralanan kapı,
solarken bir gül.
Kekeme bir güz ufalanıyor
hayatın içinde.

Bak da gör artık…
Son-baharım ben!
İçini kamaştıran,
yüreğini yakan son-umut…
Boşuna olsa da;
yakarışlarla geçen zaman:
Yokluğun,
kaçsa da güz’lerime.
Hüzünler akar
ömrümün yanaklarından
Sana getirir yollar
yollar
kıyamet olsa da
sana yürürüm yar…

NEBAHAT ERKAN.