Bir yer var mı yalanlarla olmayan?
Bir çiçek var mı bir kalp solmayan?
Bir aşk var mı acılarla dolmayan?
Aşk var mı sonunda acıları bulmayan?

Kalbim kırık bir fincan gibi onarılmasız,
Neresini bir araya getirsen çizik izi var.
Neden ki birleşmemiz artık imkansız,
O yüzden aylardır içimde hep sızı var.

Ayrılıklar sürecek mi aşklarda böyle?
Ne olur durma sende bir şeyler söyle,
Şu benim halimi birde sen gör de,
Söyle ne olur tanrıya yakmasın öğle.

Gideceğin yerlerde bana yer yoksa,
Peşlerine düşsem ben ne işe yarar?
Benim gibi sevenin mademki çoksa,
Düşlerine de girsem yine aklına zarar.

Bir gün gelecek yine anlayacaksın,
Hataların acılarına sen doyacaksın,
Bir aşkım var mıydı hep soracaksın,
Çoktan aşklar mazi olmuş olacaklar.

Bu yazdığım yazının sonu gelmesin,
Ayrıldığımızı hiç kimseler bilmesin,
Bari yaşam anıları bizden silmesin,
Mutlu aşklar gözüm artık görmesin.

İnsanları bu denli sevdiğim halde,
Artık hiç birine sevgim kalmadı.
Çare aradığım her hangi yerde,
Bir tanesi derdime çare olmadı.

Nesini seveyim bu insanların,
En başta sevgilim ilaç olmadı.
Bu denli kötümü tanrım kulların?
Kayboldum kolumdan çekip almadı.