kara gözlerinden süzülen damlalara kurban olduğum
isyanını böyle hiç dile getirmemişdin
hep ben acı çekiyorum derken
içinde senin daha büyük fırtınalar koparmış bilemedim
ben kahrolurken kendi halime
düşmüşüm kendi derdime de senin dertlerini yok saymısım megerse
nerden bilirdimki bana bu kadar tutulacagını
nerden bilirdimki bensiz seninde nefes alamayacagını
gözlerinden süzülürken yagmur gibi damlalar
isyanların ahların doruklara ulaşmıs da ben farkına varmamışım
ama şunu bilirim sevdicegim
bu yola baş koyduysak senle yine alt edecegiz bu dertleride
gerekirse girdiğim gibi hayatına gidiverecegimm...
yanıma hatırıları azık olarak alacagım
seni özledikçe isyan edip telefona sarılıp ama aramayacagım
kalbimde aşkın ola ola çekip gidiverecegim....
ama nasıl yapacagım nerelere sığacagım sensiz nasıl nefes alacagımı bilemeden sesiizce gidecegim
yeterki senin gözlerinden yaşlar süzülmesin
yeterki bu sevdayı nasıl içimde saklayacagım deme bir daha
sen gül mutlu oll sar sarmala aileni
ben aşkını alırım yanıma yoldaş düşerim gerekirse yollara
sevgi bu değilmidir sevdiğinin mutluluğu için fedakarlık değilmidir
sen yeterki ışıl ışıl bak dünyaya
sen yeterki yuvanda huzurlu ol ..
gerekirse değil yanından gitmek sevdiğim
ankarayı bile ter ederim bir damla göz yaşına
ugruna can verdiğim canımın canı gönlümün tek sahibi biricigim
senin mutluluğun için hayatından çıkmaksa kaderim
kaderimi yazan kara kaleme bile inat ben çeker giderim