Tropik yeşili efsunkâr gözleri
Bir bakışıyla beni mecnun
Çile-i aşkına
Müptela etti
Yoktu bir merhameti
Sarılışında aşüfte perinin
Her şuh handesiyle
Bin yıldız ekip yüreğime
Beni suzan
Perişan etti

Taht kurup gönül bahçeme
Beni çöllerine sürgün
Hicranına, hasretine mahkûm
Zulümlerine gark etti

Yoktu sevmekten başka
Hiçbir günahım
Şu üç günlük meyhanede
Cevri cefasıyla zalim
Bir yudum şarabımı
Zehretti

Kanlı bir düşman gibi yaktı
Yıktı şehrimi
Kül etti
Talan etti

Avuç açtım göklere
Yalvardım Ulu Tanrı’ma
Belki sever diye o bivefa
Yeniden beni
Aylar – Mevsimler
Yıllar geçti
Ne adaklarım
Ne de dualarım para etti

Etten kemikten bir insanım
Ben de nihayet…
“…Ey yüceler Yücesi!
Kulunu affet!
Sen de kovmuştun bir zamanlar
Şeytanı ve Âdem’i…”
Dedim ....
sitemler ettim, kırıldım.
Bıktım, yoruldum.

Sabır taşım çatladı
Zulümler canıma yetti
Kovdum o zalimi cennetimden

Bir şeytana gönül verip
Cehenneme gitti


Celal Çalık