10
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
2206
Okunma

Bu şiir kaleme düşeli on seneyi geçmiş ama hesapta çok az değişiklikler var. Artık şehrin kalabalığından uzak bir villada oturuyorum ama yalnızım, evlatlarım büyüdüler onlarla ve sayıları çok azalan dostlarımla bazen uzayabilen haftalık ziyaretlerle ( Beşiktaş’ın maçı varsa mutlaka izlemeye gelirler.) özlem gidererek yaşıyorum. Ve asla hiçbir şeyin hesabını yapmıyorum. Kalan ömrüm dahil.
Bu gün karşıma aldım beni
Sorguya çektim kendimi
___Dedim, yaşın geldi elliye
___Dön bak, şöyle bir geriye
Bunca yıllar yaşadın
Hayat defterine neler yazdırdın
___Meğer, cevap zaten hazırmış içimde
___Hiç düşünmeden, yanıt verdim kendime
İlk otuz senesinde ömrümün
Emirlerine verdim aklımı
Keyfimle gönlümün
___Son yirmi senedir, aklım idarede ama
___Keyfimle, gönlümün yediği haltları
___Temizleyemedi daha
Anladım ki, hesap tamam
Aklıma, haniler niyeler soramam
___Derken, vicdanım girdi devreye
___Dedi uğraşma kendinle, halt etme
Geriyi, ileriyi bırak, etrafına bak
O zaman verirsin, aklına hak
___Kaç tane daha var, senin gibi şanslı
___Gerekmez olman, illa yatlı villalı
Pırlanta gibi iki evladın
Akraban, dostun, arkadaşın
Huzurla yaşadığın evin barkın
___Kaç kişi daha var etrafında
___Bütün bunları bulan
Kaç kişi daha var, hayat defteri
Seninki kadar dolu olan
___Bu sefer düşündüm, şükrettim halime
___Artık hesap sormayacağım
___Ne geçmişime, ne geleceğime
Necdet YAĞAN
20.11.1998 LIEGE
5.0
100% (4)