Yıllar geçse aradan alamaz kimse yerin
Bir tek seni seveyim ondan sonra öleyim
Bana geçmiş yılları, birde aşkımı verin
Yaşamak bu diyeyim, ondan sonra öleyim

Onunla dolu kalbim, aldığım her nefesim
Feryat figan eyledim, duyan olmadı sesim
Senden hatıra kalan, biricik yırtık resim
Ölmeden bir göreyim, ondan sonra öleyim

Onu yaşatıyorum, ruhumla bedenime
Bir yüreğim var idi, kesip yok edenime
Elimdeki çiçeğe, hasret o gidenime
Uğruna can sereyim, ondan sonra öleyim

Tüm güllerin kökleri, sana bağlıymış meğer
Canım seni koklamak, dünya malını değer
Bahçıvandan izin’i, alabilirsem eğer
Has gülümü dereyim, ondan sonra öleyim

Bülbül olup bağları, aralıksız yokladım
Yokluğunda gülleri, sen diyerek kokladım
Bir yürek var emanet, senin için sakladım
Onu sana vereyim, ondan sonra öleyim

Hedef belli okuma, gerildi artık yayım
Günlerim ay geliyor, yıl gibi geçer ayım
Siz yaşayanı sayın, ölüye yok ki sayım
Vuslatıma ereyim, ondan sonra öleyim

Bu sızıyla yaşanmaz, can çekiliyor tenden
Onsuz nefes alamam, umudu kesin benden
Vur hançeri bağrıma, bunu istedim senden
Canım feda edeyim, ondan sonra öleyim

Halil İbrahim Yıldız