Yine aynı gece,

Yine aynı saatler,

Yine senin hayalin,

Yine aynı ben.



O günkü gibi sanki,

Yine gökyüzü ağlıyor.

Ben ağlıyorum.

Benim gözümde gözyaşları,

Gökyüzünde yağmur damlaları,

Sana ağlıyorum.



Bıraktığın gün gibi gökyüzü karardı.

Ben karardım.

Ben karardıkça kalbim karardı.

Beni böyle bırakıp gittin ya,

Dünyam karardı.



Hatırlarmısın bilmem, o geceyi.

Seninle son ayrılışımızı,

Son kez birbirimize dokunuşumuzu,

Ben hiç unutmadım ki, o anı.



Yine böyle bir yağmurlu geceydi.

Seninle göz göze gelip bakışmıştık.

O an yağmur yüzünden tartışmıştık.

Sen kapıyı vurup gitmiştin.



Her yağmurlu gecede,

Seni arar seni sorarım.

Yağmurlu caddelerde aşkımı ararım.

Kendimi ararım.



Şimdi sen yoksun.

Bir gelip görsen.

Sen de artık bende yoksun.

Artık ağlamıyorum sana.



Bir daha ağlarsam eğer,

O da senin bana döndüğün,

Gün için olacaktır.



Çünkü o gün sen ağlayacaksın.

Bu garip Çağdaş’ı yağmur sularında,

Arayacak, ağlayacaksın Gülüm...!


................/İZMİR f.i.g