Biz köyde doğduk dostum köyde
Toprakla verdik yaşam savaşımızı yıllar yılı...
Kentlerde özlenen güneş bize kan ter düşman oldu çoğu kez.
Sevgilerin bir tanesi yaşadı berrakmı berrak kalbimizde

Bilinçsiz duygularımızda özlem yoktu düne dek
Yorgun benliğimizi tahta barakalarda dinlendirdikçoğu kez...
Mertliğimize dokunan dillere suskunlaştık çoğu kez
Tenha bir köşede ağladık erkekçemi erkekçe.


Efendiliğimizden ödün vermedik
bizden farklılardı yaşantılarında
Alayda ettiler kişiliğimizle
Papatya dediğimiz sevgilerimizle bile


Fakat,biz köylüyüz gardaş köylüyüz
Köklü bir mazimiz, aydınlık bir ilerimiz var..
Göğsümüz gerili yaşadıkça,gönlümüz sevgi doldukça
Biz köylüyüz dostum, biz üreteniz yoldaşım üreten.

Bunu unutma


Bazı gerçekler hiç konuşmazlar,ama bir gerçek daha varsa inan,
Oda sevmek ve hoş görülü olmaktır.

NOT:Bu şiir Oktay Hasbioğlu ve Nazmi Şenusta derlemesidir.