Munzur dağın eteğine kurbanım ben toprağına
Hasretim ben tur dağına serin akan sularına
Oy neyleyim ben neyleyim hangi derdimi söylerim
Musa’m gitti tur dağına yetim kaldım ben burada

Rıza dedem seyit dedem dara çıkar bilmem neden
Zalime boyun eğmeden yalvarmaz gitse de beden
Kurbanım ben seyitlere asla yalvarmaz itlere
Asılı hazır iplere gider asla geri dönmez

Gün vurdu Munzur dağına çakal düştü ocağıma
Acımadan genç çağıma kıyan ite adam demem
Gök kubbeyi yaratana karşı gelir sözüm ona
Bıraktığı sakalıda göstermelik kimler kana

Ölen güller sanma solar biri gider binler doğar
Senin gibi can ısıran hakkın kulu sayılır mı?
Var mı benden dertli bir kul işte bize doğu bir yol
Hacı bektaş pir sultanla erenlerin dergâhına

Hak yaratır kulu alır Azrail den önce canı
Ne deyim bozuktur kanı bir kendi yaşarmış gibi
Hu erenler can verenler gider hakka birer, birer
Yolunda engeller neyler varır hakka geri dönmez



19:12:2009

Kul fazlı (fazıl şen)