Gitmeden vur şakağından bendeki seni
Öyle vur ki kırılsın
Acısın silemediğim hüzün aynaları
Savrulsun yerden yere
İçimdekilerle
Dil ucuyla söylenen sözlerin olsun bavul
İtirafların kilidin
Yanlışa giden yaşları kılıf olsun yalanlarına
Geçen günlerini de al git
Öyle git ki bana yetecek gücün kalmasın!

Gönül davamın tutuksuz sanığı
Işığına tuz bastığım bakışım
Çözdün mü aşk düğümlerini?
Yalnızlık haritama çölleri çizdin mi?

Ayazımda heykele dönen yol ayrımım
Ruh halinin rengini ararken
Hissettin mi beyaz mermer soğuğunu
Sen, mutluluk
Kokumu ararken suskunca
Hissettin mi tek kalmışlığımı?

Ay ışığının güneşe uzanan elini öpen yıldızlar
Anlayın beni
Siyahın derdine düşen gece gibi
Karanlığa yatan rüya ışıldamaları gibi
Sayfa sayfa açılan gün kitabı
Anlayın beni!

Yolların nabzını tutarken nefesin
Durdu mu zaman
Seher serinliğini kırarken yanışın
Kader kadranında sıkıştı mı bedenin

Yaşam mayama bal akıtan güzel
Güneşe görkemiyle sırt çeviren grup
Ağırlaşan kirpiklerin battı mı gözlerine?
Ve sen gönül dengem
Yokluğum çile eritirken
Zemheri ayazında yaşadın mı beni*

Bakışlarım söbelerken seni
Hiçliğin anlamlı başlangıcına tutunmak için
Tüylerinde dikenleşti mi pişmanlık?

Hissettin mi fani eşiğinde ebedi soluğu?
Vadiye dönen cehrene yansırken cehren
Hissetin mi?
Geriye gitmek isteyen ayaklarında yok olan yolları!

Oturup düşün sendeki beni
Kurudu mu bilge dudakların?
Hissetin mi beni?
Hissettin mi
Toprağın terlemesindeki seni?

Haydi yansıman düşmeden
Gitmeden vur şakağından bendeki seni
Öyle vur ki kırılsın
Kırılsın acıları silemediğim hüzün aynaları!

Nurten Tarım