Adsız namsız olmak şu alemde
Sessiz
Sedasız
Kırılan bir çiçek
Tükenip giden hülyalar

Var olmaktan öte
Kadim olmaksa sevgilim
Şimdi beni iyi dinle

Hani çocukken donuna işediğini anlattığın yazında
Hani baba dayağından kıskançlık krizlerine kardeşlerinin
Hani muziplikten çıkıp da utanan pembe yanağa eriştiğinde
Hani yaşamının ilk ve son tiyatro oyununda bulurken kendini

İlk gençlik ne tez gelir geçer olmuş değil mi
Her şey dünkü gibi
İki yüzlü nüfus cüzdanı şu kızın
Şimdi anasının koynunda
Kız
Emanet sanki
Çok sürmez denmişti bu günler
Bilirmiş gibiler
Sen
Şimdi
Alamanya yolunda
Ne olduğu belirsiz

Var olmakla yok olmak arasında
Artık gerçek oyunların müdavimi
Şu yaşama tutunma illetinin ardından çıkarıp kafasını
Kim dost
Kim düşman
Bir baksan ha
Sanki her ikisi de yok gibi
Sobeleme artık seni görmeyenleri
Sobelenen sensin gurbetçi kız
Adın
Şimdi gurbetçi kadın


Bizim buralar kış diyorsun
Dışarıda buz ve kar
Buraları hiç merak etme çocuk kadın
Buralarda
Hala alakakabak kuşları
Hala yalıçapkınları var
Şimdilerde bildiğin gibi sonbahar

Haydi
Bir dilek tut
Başkaca yok yapacak
Bir de
Tuttuğun dileğe inan

11 kasım 2009 Denizli