aslında bilmiyorsunuz
izinsiz bir soluk çalabilmek sevgilinin dudaklarından,
haketmeden ıslanabilmek düş yağmurlarıyla,
ya da,
güneşi olmayan kör bir kuyu gibi
tutunmak parmak uçlarıyla
zehirli tarafından ısırmaktır aşkı...



yeteri yoktur sevdadan yana isteklerinizin,
şöyle kurulup oturmadıktan sonra bir şiirin ortasına,
ne anlamı vardır ki sevmenin?



aslında bilmiyorsunuz
dibe vuruşlarınız iyiliğinizden değildir,
seviden eksik sözleriniz,
destursuz ve kefaretsiz fikirleriniz,
karıştırır mavinin tadını...
en kötüsü
bir şarkının nakaratında asılır umut...



ne gözlerde fer,
ne ayakta derman kalır,
ve uslanmaz yüreğin
dokunmak istersin bir buseyle yar’e...



aslında bilmiyorsunuz
bir dalaşın içinde en görkemli haldir aşk...
illa intiharı da gerektirmez üstelik,
hiç dinmeyebilir sızısı
dağ gibi dertli,
beş parasız,
yalnız,
ve
yuvasız da olabilirsiniz...
düşünün
içinizi ısıtmaz mı aşk ?



mamafih dün,
ince bir adamın bakışlarında sevda kesildim
bir asa indi,
yarıldı umman...
katıksız bir aşktı tesirli yanı
ve büktüm boynumu
aşktı adı...



aslında siz hiç bilmiyorsunuz
bizi tarih yapan
bir sevda masalından geriye kalandı...
ne var ki,
buna inamayanlar
biçare yaşıyordu bu dünyayı...
ondandır
yarısı umutsuz
yarısı mutsuz insanların...