Şimdi ben,
Söz etmeliyim pişmanlıklarımdan
Zamanı değil, biliyorum
Ama, ellerim hep orada asılı
Tül gibi süzülüp çıkıyor hayatımdan
Çıkınımda güzel şeyler yok
Umut, bir boyalı kuştu
O mavinin muştusunda
Gökyüzüne uçtu..

Uzatma,
De haydi..
Şimdi yağmur zamanı mevsim kış
Baharsız toprağında çatlarken ayazın
Kıymetini bilmedin kar beyazın..
O çılğınca esen rüzğarda
Oynak bir türkü gibi savrulup
Görkemli zevklerin eteğinde
Neler yitirdin, bir düşün..
Ne farkına varabildin esen meltemin
Ne de duydun feryadını bu günlerin..
Zaman mum gibi eridi ateşinde
Gün görmemiş binlerce kelimenin
Şiire dökülen coşkusuyla
Serpildin gecelere yıldız diye..

Utanma,
De haydi..
Kimse tanımaz seni
Şimdi bir garip adem sin, ötesi yok..
Gururunda bir kara leke gibi duran
Rüzğar estikçe savrulan
Erik bahçelerinde bıraktığın sevgiler
Masum gözyaşlarında kahır gibi
Közü alev olan ateşlerin
Toz dumanı içindesin
Gönül defterinde on/ larca isim
Peki,
Peki sen nerdesin?

BANA MASAL ANLATMA!
Bütün renklerini bilirim kasımpatıların
Her dilde tanırım sevdanın kokusunu
Hem maviyi severim, hem kırmızıyı
Düşkünüm gün batarken akşamlara
Kırılıp dökülüyor sayfalarda anılar
Cazgır bir suskunluktur ruhunu kemiren
Empayiye dayanamam, kıskanırım
Senin eteklerinde savrulurken aşk
Ben bir yerlerde unutulmuş baharım..

DE HAYDİ !
Gözünün elifini sevdiğim ömür
Deli Dumrul gibi bekleme başımda
Sıyrılır çıkarsam tenimden
Bin parça zehir olup saçılır
Yüzlerce dertli çıkar bedenimden...

Ali SÖNMEZ
14/Aralık/2009
MERSİN