Elime kalemi aldığım zaman
Sen yazılıyorsun, gerisi saman...
Bazen şiir bazen öykü ve roman…
Uzaklarda mısın? Candan da yakın!
Ne olur orda kal, kaybolma sakın!

Kimseye yüzlerce şiir yazılmaz!
Yüreğe kazınır, buza yazılmaz!
Bu benim kaderim, sana yazılmaz.
Sen yanımda mısın? Candan da yakın!
Ne olur, yerleş kal, yok olma sakın!

Her günüm, her saat, her anımdasın
Sıcacık dolanan al kanımdasın.
Dedim ya güzelim, sen canımdasın!
Hatta daha yakın, candan da yakın!
Ne olur, ben ol kal, sen olma sakın!

Onur BİLGE

VURGUNUM BEN SANA

Bir çığın düşmesi sese bağlıdır
Koptum, davet eden sese vurgunum!
Döndüm döndüm... Çılgın gönlüm dağlıdır
Sana kavuştuğum için durgunum
Vurgunum ben sana, hâlâ vurgunum!

Ya acımasızca itmişim seni
Ya da paramparça etmişim seni! ..
Ne zaman bırakıp gitmişim seni?
Arkandan koştuğum için yorgunum
Vurgunum ben sana, hâlâ vurgunum!

Çığın kalbi vardı, sıcaklığı da...
Hücre hücre farklı berraklığı da...
Beyazda gizlenen ufaklığı da...
Fark edemediğin için dargınım
Vurgunum ben sana, hâlâ vurgunum!

Büyüyerek, ezip geçtim, her yeri! ..
Uzaklaşmasaydın, gelseydin beri! ..
Bir ceset olarak girdin içeri
Hem mezarın oldum, hem de sorgunum
Vurgunum ben sana, hâlâ vurgunum!

Onur BİLGE