“Kader mahkûmuyum” diyen arkadaş,
Kaderine mahkûm olmayan mı var?
Her varlık takdire eğmektedir baş,
Gül gibi açıp ta solmayan mı var?

Açık cezaevi, şu koca dünya,
Kimimize kâbus, kimine rüya,
Sistemin içinde özgürüz güya,
Kendini mahpusta bulmayan mı var?

Nefret eken insan sevgi biçer mi?
Bal tadı alanlar zehir içer mi?
Çok yaşayan kimse yüzü geçer mi?
Anasından doğup ölmeyen mi var?

Hayat sevinç değil, keder verince,
Hangimiz dedik ki? Yerli yerince,
Davetsiz belalar çıkıp gelince,
Saçını başını yolmayan mı var?

“Kün” tek ağızdan, yazı tek elden,
İrade koyana denmiyor; neden?
Nokta koydum diyor, başlıyor ve den,
Kader sözcüğünü bilmeyen mi var?

Yaralı kalbime sardım dertleri,
Çekil git başımdan, vurma neşteri,
Ömür disketleri, gönül defteri,
Gam ile kederle dolmayan mı var?

13.12.09………….Mustafa YARALI