8
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1194
Okunma

Zaman günün ortası sanırım öğleüstü
Ani bir fren sesi sonra müthiş gürültü
Aydınlık dönüverdi derin bir karanlığa
Kan aktıkça başlıyor bedendeki çöküntü
Her şeyin gittiği an umudun söndüğü an
Hayalin bittiği an hayatın döndüğü an
İnce bir çizgidesin yaşam ölüm arası
Korkunun yüreklere apansız bindiği an
Düşüverince insan o muhteşem uykuya
Damla damla kan akar ecel denilen suya
İstemeden de olsa gidiliyor meçhule
Sevdiğine özlemi yürekte duya duya
Artık teslim olmuşken ölümün kucağına
Bedenler bırakılmış cerrahın bıçağına
Çalıştıkça bedende Tanrı’nın yüce eli
Yavaş yavaş varılır yaşamın sıcağına
10.12.2009/Samsun
İbrahim COŞAR
5.0
100% (4)