Dedim;
efkar dağıtayım.
Dedi;
hava çok sıcak.
Dedim;
içmeliyim....
Dedi;
içme ne olacak.
Dedim;
sen sevmezmisin.
Dedi ki; karar....
Dedim; ne kadar..
Dedi iki duble,
gerisi zarar.
Dedim içeceğim;
Mesai bitince..
Dedi; saçmalama..
Bekle güneş gidince.
Dedim; vazgeçtim.
İçmeyeceğim.
Dedi; öğleyese..
Ben içeceğim.
Dedim; nerede?
Nasıl ve neyle?
Dedi ki; ev de...
Kavun, beyaz peynirle.
Dedim; çok severim.
Ben bu mönüyü.
Dedi;
hem balkonda
açıp müziği.
Dedim ki;
öğleyse
yarasın sana...
Dedi;
ben içerim.
Sen bakma bana.
Sabah sordum.
Arkadaşım;
"akşam" neyledin.
Dedi;
balkondaydım
Sana söyledim.
Neye niyet,
neye kısmet.
Gördünmü, bak arkadaş.
Kendime ayyaş derken
sen çıktın benden ayyaş.

(Sevgili şiir dostları bu şiir tamamen bir hayal ürünüdür.)

MEHMET FİKRET ÜNALAN
İZMİR/ 27 AĞUSTOS 2008