1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1324
Okunma
Bu gece de sen damlıyor kalemimin ucundan.
Ay ışığı akarken damarlarımdan,
Aldığım son "NEFES"i hatırlıyorum.
"Nefes almadan nasıl yaşar ki insan?" derdin duysan.
"Yaşadığımı da nerden çıkardın!" derdim duysam...
"Yaşarken ölmek..." demiştin ya
Bense yazarken ölmek diyorum.
Yavaş yavaş...
Önce kelimeleri sonra kendini katlederek...
Ölüyorum bak!
Yalnızlığıma kattığın yalnızlığını da aldım bak!
Acı damlıyor sol yanımdan.
Yıldızlar kayarken umutlarımdan,
Seni dilediğim bir geceyi hatırıyorum.
Islanıyor gözlerim.
Elimde tuttuğum tüm kağıtlar...
Sen damlıyor geceme...
Ve ben,
Aldığım son "NEFES"i hatırlayıp
Bu geceyi de sana adıyorum...
5.0
100% (1)
Cevap Yaz