4
Yorum
0
Beğeni
4,3
Puan
1289
Okunma
Dün akşam umutlarımın ağladığını,
Seni uğurlarken gördüm,
Bir mendil yolculuğunda,
Paramparça olup yüreğimin dağlandığını.
Şu silik dünyada,
Pahalı yaşamadık ki hiç bu hayatı,
Yokluğun ucuzluğu da yokmuş,
Liğme liğme düşlerimde,
Pahalı yaşamadık ki biz.
Kahroluyorum kendi kendime,
Düşünüyorum işte kendimce;
Kendi kendime Söylendikçe.
Şairin mısralarından arta kalan,
Tahir’i Tahirleştirenin Zühre olmadığını,
Öylece anlıyorum işte.
O ezgileri dinledikçe,
Sığınıyorum şu kör akşamlara,
Zifiri karanlıklar içindeyim,
Anlıyorum içten içe,
Sonsuzluğu keşfetmek deyim.
Ben Tahir’i düşündükçe,
Yine hüzünler deyim;
Yine kederler deyim işte.
Yaşar Cerit
5.0
75% (3)
2.0
25% (1)
Cevap Yaz