Bilmeliydin görmeden saptığın yolun çıkmaz olduğunu.
Gecenin bir yarısı heryer ıssız ve karanlık,
Dışarı da hafif,hafif çisilde’yen ılık bir yaz yağmuru.

Düşüncelerinde hayâller,
Yüreğinde uzun zaman dolduramadığın o masumane boşluk
Derken;
Çakan şimşeğin aydınlattığı oda ve ardından gelen,
Gök gürültüsüyle kalbine saplanan Aşkın hançeri.
Kimbilir belkide bir uyanışın habercisi.

Birden silkinerek kendine gelişin
Parmakların elindeki telefonun tuşlarına basarken,
Kalbin kararını vermiş bile
Ne olursa olsun sevecek,
Mantığın ise şüpheci.

İşte böyle bir durumda karşına çıkan ,
Hiç görmediğin,tanımadığın
Bilâ hare resimlerden görüp,
Telefondaki sesine aşık olduğun ben!
Yani hayalindeki "dost ya da sevgili"(Adını sen koy benim için ikiside Mukaddes’tir.)
Sana yıllarca mutsuzluk ve acı verdim öylemi ?

Sen acının ne olduğunu farkedemiyecek kadar
Zavallısın !...


Adil Muzaffer