Sahralarda çöllerde dolanırken çaresiz
Kaktüs kadar vefa yok bilemedim kızıl gül
Ey Fuzuli gördün mü hiç seveni yâresiz
Yaratan’dan başka yar dilemedim kızıl gül
......Böyle kara sevdaya destan yazdın Fuzuli
......Ölmeden mezarını kendin kazdın Fuzuli

Gül hicap’tan kızarır çünkü asildir asil
Fuzuli’nin aşkını kolaysa yürekten sil
Senin adın anmaktan usanırmı söyle dil
Şöyle ağzım dolunca gülemedim kızıl gül
......Biliyorum canından sende bezdin Fuzuli
......Ölmeden mezarını kendin kazdın Fuzuli

Dağıtması mümkün mü yürekteki bu gamı
Kimin gücü bozar ki Mevlâ koymuş nizamı
En sonunda sen buldun sevdada ki bu demi
Sana akan yaşımı silemedim kızıl gül
......Zamanın aldı amma, meşki sezdin Fuzuli
......Ölmeden mezarını kendin kazdın Fuzuli

Güneş yakar kavurur tene verir zararı
Telkinlerin olurmu seven kalbe yararı
Geliyor zaman zaman Ol Râbbinden uyarı
Yağmur olup yüreğe çilemedim kızıl gül
......Bir umutla çöllerde nasıl gezdin Fuzuli
......Ölmeden mezarını kendin kazdın Fuzuli

"Ya Rab aşk belasıyla içli dışlı kıl beni"
Ne hallere koydu bir bak o "kızıl gül"beni
Kırdı da sürgün etti bir vefasız dil beni
Tüm çiçekler soldu da solamadım kızıl gül
......Aşk ile sarhoş oldup nasıl sızdın Fuzuli
......Ölmeden mezarını kendin kazdın Fuzuli

"Yarâb Fuzuli gibi beni bana bırakma"
Aşkın harı ile sevdiklerinden az yakma
Ben senin maşukunam ne olur benden bıkma
Ne hikmetse hûşuyla dolamadım kızıl gül
.....Sen bahar olmadınki çünkü güzdün Fuzuli
......Ölmeden mezarını kendin kazdın Fuzuli

Lüzumsuz Hâkka aşık duyarmısın kızıl gül
Hâkkını zikreyleyen gül dalında o bülbül
Sevdanın ağırlığı maşuka değildir zül
Gönlünün bahçesinde kalamadım kızıl gül
......Sevdanın çöllerinde kimsesizdin Fuzuli
......Ölmeden mezarını kendin kazdın Fuzuli

Sadık Dağdeviren
Aşık Lüzumsuz