1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1100
Okunma
Güneş doğduğunda öpmüyor beni
Üzüldüm
Çocukluğumda başladım Suna’yı çizmeye
On çizgiden oluşurdu dudakları
Ergenliğimde sevdim…
Ay ile aldattığımı düşünüyormuş
Kıskanmış
İkisinin de gönlümde ayrı yeri var
Çaldığı gümüşi renk ile akıl çeldi diyormuş
Hiç anlamamış
Gece yalnızlığı
Gündüz muhtaçlığı yaşadığımı...
O beni öpmese de
Ben O’nu öptüm
Ressamın fırçasından döküldüğünde
Tan yerine ince çizgi halinde
Farkında olmadı
Yanağındaki çukura düştüm…
Suna’ya Güneş-im derdim
Nil’e Ay-ım
Biri haz veren hüznüm oldu
Diğeri yaşam maksadım…
İST. 06. 12. 09 / 02. 10
5.0
100% (1)
Cevap Yaz