İNANMA YALAN

Dün gece sendeydim
Bilemedin
Köşe başında gizlendim
Göremedin
Saçağına gidecektim
Camına tık tık edecektim
Sana seslenecektim
Vazgeçtim

Acaba uyuyor muydun
Belki de hiç yoktun
Perdeler kapalıydı
Ama kapı aralıydı
Usulca yaklaştım oraya
Sessizce daldım odaya
Sonra donakaldım
Ben ne yaptım
Şaşaladım

Nedense beni görmedin
Kapı gıcırdadı işitmedin
Oysa evdeydin
Darmadağın bir yatak
Üstünde yarım yamalak
Sen de öyleydin
Pembe gecelik üzerinde
Çökmüşsün, başın önde
Yaş mı vardı gözlerinde
Öylece kalakaldım

Ağlıyor muydun acaba
Sitem mi ediyordun ona
Ya da sus pus dinliyordun
Anladım birini bekliyordun
Ama kimi
Gelmeyeni
Bekleme, gelemez ki
Mendilin çok mu ıslandı
Yenisini veremez ki
Çünkü o öldü
Kimseyi sevemez ki


Saklandım kapı ardına
Perdeler sallanıyor inadına
Başını kaldırıp bakma bu yana
Sakın beni yakalama


Saklandım ama göründüm
Gözlerin nemli ve donuktu
Kaçtım ama tutuldum
Ellerin ve tenin soluktu
Öpüldüm
Dudakların çok soğuktu
Dondum öldüm

Gördün beni/öldüm
Tuttun
Korktum ve öldüm
Öptün
O zaman tam öldüm
Şimdi bir ölüyüm
Issız bir yerde gömülüyüm

…İnanma yalan…

Tevfik Tekmen. 16/Aralık/2008 Lüleburgaz