Biliyorum aslında kökenini sevmenin
Hatta bütün fiil çekimlerinin
Yani hiçte harikulade bir yanı yok mesela gözlerinin
En sıradan haliyle bildiğim gibi
Sadece tebessümün işte hepsi bu
Herkesten çok sana yakıştığı için
Abartı sayılsın istemiyorum
Sesinin kulaklarda ki yankısı mesela
Kim bilir kaç kişi sevmiştir elbette ama
Tanıdığım bütün kadınların
cenazeleri kalkardı yüreğimden
Kulaklarımda ansızın yankılandığı zaman
Kokun desen hala tarifini ezberlemedim
Ne bir bitki örtüsüne benzedi
Ne bir çiçeğe ne bir ağaca
İşin aslı ben sana yakınlaşınca
Aklıma hiçbir şey gelmezdi
Uzak olduğum anlarda geldiği kadar
Mesela şu an desen
Şu saniye
Hatta şimdi
Kim bilir kaç milyon cümle geldi
Kaçı farkında olmadan aklımdan geçti
Sen farkında olmayacaksın zaten
Kaç cümlenin harcandığını
Ve her bir harfin ne kadar pahalıya patladığını
Üstelik günümüzde susmak para etmez iken
Nasıl becerebiliyorsun anlamış değilim hala
İkimizde farkındayız üstelik
Bir şeylerin farkında olmadığımızın
Farkında olmamız gereken bir şeylerin
Bile bile ayrı köşelerden
Birimizin sesli
Birimizin sessiz
Sessiz harflerle seslilerin bir arada olması gerektiği gibi
Tek başına bir anlam oluşturmayacağını bildiğimiz gibi
Yinede ayrı
Gözünden kaçmıştır belki
(Yukarıda ki ’de’ de ayrı)
Ama anlam aynı..
Sen susabildiğince sus…
Ama ben asla!