kendimle alay eder gibi
..................seviyorum seni,
bıraktım,
aşk acısının tadını çıkarıyorum
ki;
insanlar sevmeyi benden öğrensin...


ruhun bile duymuyor
yüreğine aşık olduğumu
her yerine dokunuyorum
ellerim sessiz...
nefesimi üflüyorum yüzüne
ürpermiyorsun artık
işte diyorum,
ölüm böyle yorumlanır
bir sevgilinin gözlerinde...



en olmadık halimle yanına sızıyorum
tuttuğun o el ,
benim değil ...
gözlerine bakıyorum
gözlerin duman,
bir hışımla geçiyorum parmak aralarından...
ceylan bakışlarımda aşık cesareti...



yüzüne baktıkça yanıyor canımın telleri,
alnınsa çizgi ,çizgi...
her çizgi bir acı
belli ki
o yalancı dumanlar ,
derdinin ilacı...
üstelik birşeyler kaçırmış uykularını...



ansızın,
şartsız salıveriyorum dudaklarımı
dudağından öpsün diye...
yatağın ıssız...
soğuk bir rüzgar ürpertiyor odanı
ve,
kendi ışığıyla göz kırpıyor bir yıldız...
..............................aşka hazırız...



ama,
tadın yok belli
çayına kaç şeker koyarsan koy
tutmuyor demi...
ve daha da beteri
avutmak için kendini
ruhuna gömülüyorsun
her şey seferi...



bir de,
siyah hırka almışsın kendine
sarılmışsın,
hırkayı kıskanıyorum ben de
besbelli...
iki elinin arasında başın
tam karşındayım
sana dokunsam
cezası var!
ellerimin titremesine aldırmadan
sakalı uzamış yanağına dokunuyorum
ve
fısıldıyor kulağıma aşık kuşlar,
ertelenmez hiç bir bahar...
ertelenmez...