Gökyüzüne bakmak seninle
Koşmaktı rüzgârların önünde
Bulutların üstünde dolaşmak
Doyumsuzdu nefes almak
Yokluğunda anladım
Her an bir çiçeği koklamakmış seninle yaşamak

Bir gece boyu seyretmek seni
Gözlerine bakmak
Saçlarına dokunmak
Mehtabı yazmak gökyüzüne
Elinden tutmak
Ve dizinde uyumak

Perdenin bir kısmı açık olsa
Yıldızları seyretsek aralıktan
Bir melek gelse aniden
Dese: “Bu geceyi bir ömür yaptım.”
Perdedeki aralıktan.

Şafak şafağı unutsa bir kerelik
Hep gece kalsa dünya
Tüm sevenlerle birlikte
Bizim de gerçekleşse
Hülyalarımızı taşıdığımız
Son bahar dolu şu tek rüya

Yüreğimiz güneşi olsa gecemizin
Seni ısıtsa, beni ısıtsa, dünyamızı ısıtsa
Sen mahcup, ben mahcup
Ufak dokunuşlardan çekinse avuçlarımız
Gözlerimiz utanmasa
Hasretle birbirine sarılsa


Gülümsesek her saniye
Bitmese okşayışlarımız
Saçların yüzümde dolaşsa
Şiirler yazsak bir ömür
Bülbüllerce bestelense
Bütün mutluluklarımız

Elimi tutsan, elini tutsam
“Seviyorum, seveceğim!” desem
Sen de desen
Başımı göğsüne koyup
Bitmeyecek bu gecenin
Gelmeyecek şafağını ne olurdu seninle beklesem…