Hepimiz karanlığa sığınmış böcekler değil miyiz?
aslında..Antenlerimiz korkuyla,acıyla aldatılmanın ironisiyle titremiyor mu sanki..
Saklandığımız yerde yeryüzüne,yeryüzünün kötü adamlarına şüpheyle yaklaşmıyor muyuz..
Bizler de delirmeycek miyiz bu sistemde,bu koşullarda,bu baskıyla..
Her an üstümüze bir terlik inebilir,sevgilimizin yüzü cibinlikle örtülebilir ya da ruhumuza sıkılan bir flitle zehrin doruklarına ulaşabiliriz..Artık mutluyuz..Çünkü bunca böcek savarların saldırıya geçtiği bir coğrafyada ters dönsek bile hala ayaklarımızı oynatabiliyor ve ayaklarımızı ve gökyüzüne,gökyüzünün şahane yıldızlarına,yıldızlardaki küçük prenslere umutla bakabiliyoruz.
İyiyiz,İyiyiz..hakikaten iyiyiz.Öldüremiyorlar.
Ezemiyorlar.Milyonlarcayız.Daha da milyonlara katlanacağız.
Gülümseyin ve gülümseyebildiğimiz için ağlayın!.....k.i&

Şairim güzel dizelerinizi kutluyorum yeniden doğmak adına bu çağ yangınında
yitirilen değerlerin ve sevginin adına
sevgiyle kalın....