Tekrar tekrar etmenin, yoktur yeri, sırası,
Tutulduğum ilk sevda, sensin sevgili anne.
Huzuru bulduğum yer, kollarının arası,
Sığındığım sırdaş, yâr, sensin en iyi anne.

Aramakla bulunmaz, kendinden alınırsın,
Kucak kucak mutluluk, şefkatin, sevgin anne.
Yuvam, çocuklarım der, doğranır, yarılırsın,
Acına can dayanmaz, hissin dayanır anne.

Duymadım bu alemde, senin kadar cefakâr,
Yüreği umut dolu, yaratılmamış anne.
Aklı sevdiklerinde, merhametli, fedakâr,
Hizmeti ömür boyu, hiç anılmamış anne.

Varlığın bana kuvvet, dermansın dizlerimde,
Nefes nefes aştığın, yokuşlardayım anne.
Ödenmesi imkânsız, hakkın var üzerimde,
Helâl edersin diye, yalvarıştayım anne.

Değişen saç rengimi, bile bile başımda,
Sinene çekip sardın, bağrına bastın anne.
Göz açtım, seni gördüm, ölene dek karşımda,
Güzellerin güzeli, solmaz gülümsün anne.


Mehmet KABAOĞLU