37
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1860
Okunma

Daha altı yaşında falanım rahmetli babaannemle mezarlığa gittik
Orda rengârenk çiçekleri görünce mor bir süseni koparmak için elimi uzattım
Babaannem “hayır onlara dokunma” dedi. Yüzüne baktım “ama neden?” dudaklarımı bükmüştüm tabi. “onlar, zehirli”dedi. Doğa tutkunu bu insanın bu bahanesi aklıma yatmıştı.
Sadece okşadım şimdi nerde bir süsen görsem babaannem aklıma gelir. Onu sevgi ile anıyorum.
BAHANE
Süsenleri severim
Bana babaannemi hatırlatırlar
Mezarındaki en dokunulmaz çiçekler
İmgeleri severim
Şiirin gücüdür onlar
Bazılarını anlamasam da!
Sıradan söz şair dilinde güzel “off “dedirten
Eşim bana durup, durup;
“sen şiire doymazsın” diyor
Desenize
Şiir yüzünden ölürken
Açık kalacak gözüm!
Babaannem, bana süsenlere dokunmamayı öğretti
Zehirli diye!
Peki ya sevgili eşim
Senin bahanen ne?
Jale Keskin
21.11.2009
5.0
100% (20)