Bir deniz var içimde
Mavisini çaldım Ege’den
Sen gidince yıldızlar küstü benden
Seni dalgalara bıraktım
Seni gülün yaprağına taktım
Ama sen yoktun
Gözlerinde gizlediğin mehtap
Şimdi,
Sessizce iniyor denize, bir ilkbahar gelini,
Bakışı mavi, yeşilin üstünde.


Günbatımına oturyorum
Bu sonsuz denizde seni düşlerken
Kapılıp dalgalara gittim
Dudaklarından anlaşılyor öpüşünün tazeliği
Yüreğinin çırpıntısını ekledim martı kanatlarına
Sonra yelken açtım, yeşil gözlerine
Yağmur yağıyordu şiirlerime
Dön de bak!
Ne haldeyim
Üşüyen yüreği avuçlarımda hâlâ.


Gözlerinin rengiyle denizler boyanır
Seherde gemiler demir alır çıkarlar yolculuğa
Bilesin ki, uğradıkları o limanda ben yokum.


Ne güzel senin gözlerinde uyumak
Teninin sıcaklığını duymak
Sevda dolu saçlarına dokunmak, ne güzel


"Kanayan sinemi" okşa ki
Karanlık çökmesin umutlarıma
Fırtınalar koptu,
Rüzgârdan habersiz kıyılar
Henüz sana doymadan, bir mevsimle
Uçup gittin, ömrümün sonbaharında.


Nuri Dağdelen
Özdere-İzmir
3/5/2005