Senin aşk dediğin varya,sadece bir tuzak
İnanki bu aşkta,mutluk bize çok uzak,
Titresede bedenim,sana geldim korkarak
Ne engelleri aştım ben,çamurlara batarak

Gözlerim kan ağlarken,yüreğim can çekişiyor
Mutluluğun yolu inan,birtek senle kesişiyor
Uçurumdan düşerken,ellerin bana yetişiyor
Komedyenmiyiz biz?neden herkes gülüşüyor

Sakınki aşk tuzağının düşmeyesin ağına
Hazan yeli vurur,çiğ düşer bahçene,bağına
Bir türlü uyuyamazsın yatınca yatağına
Sen hissetmesende,yaşlar dökülür yanağına

Susuz çöllere döner suya hasret kalır yüreğin
Kırılır düşünce tuzağa,o bükülmeyen bileğin
Bilemezsinki kimdir,senin şeytanın,meleğin
Öyle canın yanarki inan,ölüm olur tek dileğin

Aman dikkat et,düşme aşk denen tuzağa
Adı aşk ya,öyle hoş geliyorki kulağa
Duymaz kimse seni,kalsanda çığlık çığlığa
Alır herşeyini,götürür seni senden uzağa


Mustafa TEKBAŞ