Usulca gişeye yaklaştım
Bir bilet istedim
Görevli bey
Hanımefendi aldığınız biletin
Dönüşü yok
Biliyorsunuz değil mi?

Usulca salladım başımı
Yorgun ve birazda pişman
Baktı göz bebeklerim

Son kez süzdüm
Yaşadığım bu şehrİ
Ektiğim mor menekşeleri
Her nesne kal diyordu
Kalmanın mümkünü yok ki


Her demir alışım da
Sağanaklar boğar beni

Haydi kaptan
Al şu demiri
Gitme vakti…


Yavaş yavaş sürüklendim
Bilmediğim çıkmazlara
Deniz fenerleri bile fersiz
Karatmalardayım besbelli


İzbe kamaranın rafın da
Seyir defterinin arasında
Saklanan
Gün yüzüne asla çıkmayacak
Ayrılığı temsil eden
Sarı gül goncasıyım
Ne yazık ki

Bin bir rengi taşıyan
Aşk kelebeğinin
Bir günlük ömrü kadar
Kısacıkmış hayatım

Vedalara dayanacak
Mecal mi var?
Tende
Hayat her şeye rağmen
Devam ediyor diyerek
Birkaç gün sonra
Varlığını bile hatırlamaz
Hiç kimse

Hayatım film gibi
Geçiyor gözlerimden
Ne çok sevdim bir bilsen
Ama galiba
Sevilmeyi …

Yıldızlar ve ayın ışığı
Düşer gözlerimde ki
Tuzlu su zerrelerine

Bir hayalet gibi
Süzülür damlalar
Boğazımın kıyısından
Vücut iklimimin
En bilinmezliklerine

Hey kaptan
Bu gecede
Ruhumu teslim etmezsem
Işıyan günü süzecek kirpiklerim
Ümitsiz gözlerime


Bende ki o tarifsiz acı
İçimdeki umudu
Delik deşik edecek yine

Son nefesimi verene dek .


İNCİ DENİZ
17 KASIM 2009
SONBAHAR ŞİİRLERİ