Doruklarda kaybolmuşum yar
Kavuşmalara çakılan kibrit alevleri gibi fersizim
Sönmüş ocaklardaki küller
Suskun suskun nasıl savrulup kaybolursa
İşte ben de öyle kaybolmuşum
Ruhum duman duman örtülü
Yosun tutan taşlar arasında saklanıyorum.
Korkuyorum ayrılıklardan
Her ayrılık biraz daha yaklaşmaktır sana
Yüreğimde orman yangınları
Kavrulurum
Kururum küf tutan terler gibi
Kururum.
Kendi kayboluşlarımızda parelenen geceler boyunca
Bilsen nice adaklar sundum saklı bakışların uğuna
Tutuklu günlüklerime isyanları kazıdıkça
Parelendim
Bölündükçe çoğaldı yüreğimdeki başkaldırılar
Çöllere düşmüş varlığım
Zulada gizlenen günahlardan farkım yok
Masumum utangacım.

Bitsin çığlığı tükenen sürgünlerimin
Geciktirme ver artık firarımı
Arzularım yanarken çorak topraklarda
Yol bulayım haylaz nehirler örneği esmerliğinde
İçimi burgaçlayan seher yellerinin ferahlığıyla
Yalazlanan sinene gönülden dolayım

Gör o zaman yara’dan nasıl ayrılır bıçak
Ya da gizli cennetinde can bulurken arzular
Susturulmuş yarama nasıl basılır tuz
İllegal sokaklarda gezinirken haylaz sevişmelerimiz
Ne olur tutuklasın bakışların bakışlarımı
Bütün çapraz duyguların içinde yalnızca ikimiz kalalım
Çekik gözlü yıldızlar dolunaya sığınırken


Necdet Arslan