bir yaz günüydü
hava sıcak mı sıcak
işten gelmişim çok da yorgunum hani
mecalim kalmamış kolumu kaldıracak
güçlükle taşıyordu ruhum bedenimi...


bir sonbahar günüydü
hazan renkli yapraklarla giyinmiş
kimsesiz parkta oturmuşum bir banka
zihnimde dolanan zehir zemberek kaygıları
tek başıma kovmaya çalışırken ve düşmek üzereyken
kirpiklerime asılı gözyaşlarım, tutuyorum kendimi...


bir kış günüydü
her yan kar-buz
yağmur da yağıyor usul-usul
ıslanıyorum... ve oldukça mutsuz
su çekmiş pabuçlarım
ayaklarım donmak üzere
unutuyorum kendimi, bırakıyorum kadere...


ilkbahardı artık
bir el dokundu omzuma, gel dedi
gel otur yanıma, şimdi anlat bana
nedir seni böyle düşündüren
istersen bir şeyler içelim
çay-kahve yada su, hangisinden?


gizemli bir dokunuş sardı tüm bedenimi
sıyrıldım dertlerimden hüzünlerim dağıldı
coşuverdi yüreğim mutluluktan sarhoştum
kendime geldiğimde yoktu yanımda kimse.
gördüğüm güzellikler bir rüyaymış meğerse...

19.11.2009

Hatice Ak/19.11.2009