4
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1483
Okunma
Karanlık bir oda da, efkarımın demindeyim…
Muammaya giden ömrümün, son seferindeyim…
Elimde küçük hüzünlerden yapılmış bir yumak…
Dert deryalarında, yaprak misali sürüklenmekteyim…
Bir ben,Allah bilir her gün kaç senaryo yazıyorum, …
Güneş ile birlikte anahtar deliğinden sızan ışıktan,
esinlenerek…
Küçük daracık bir oda da ümitler filizlendiriyorum…
Ve her gün batımında yeniden karanlığa gömülüyorum…
Ahh yalnız kalmıyormuyum hayalinle daracık bir odada,
Seni alan geceleri kör kurşunlarla vurasım geliyor o anda,
Titriyor bedenim, ellerim kanlar içinde, çivilerle parçalıyor,
Kanatıyorum yokluğuna gebe bir geceyi daha kaldıracak
mecalim yok şu anda...
Sadece ölüyorum!!!
...M.Mert.Özgürler...
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz