bazen...
gökyüzüne bakarım,
gözlerinin yakamozu vurur kalbime
içim titrer ürperirirm...

bazen...
uykudan bi haber gözlerimle, ararken seni
sokaklarda...
gelmeyeceğinin yankısı kulaklarımı döver
tıpkı bir örs misali,
ozaman yapma! der dillenirim...


bazen...
ruzgardan savruk saçlarımda,
martı çığlıkları
paslı bir bıçak misali,
dilimi kesen adınla kucaklaşır...
acır içim...
hissederim...


bazen...
senli sensizliklerin bedelini ödemeye,
and içen ayaklarım,
kim bilir senin ardından koşarken,
hangi yetim mezarının toprağına
götürür beni.
kitlenirim...


bazen...
bir kalp çarpıntısıyla yeniden doğduğunu
sandığım güneş(bu günkü gibi)
kat be kat balçıkla yıkanır durur her daim,
kurumus dudaklarım suya hasret çırpınırken
hangi biçarenin göz yaşıyla suya kanmayı bekler.
bilemem
deliririm...


bazense...
su misali akar giderim uzaklara
yollar yıllardan daha uzak kalır gözümde
yanar içim...
adını unuttuysan bu duygunun
aşk derim...