1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1615
Okunma
Tutundum rüzgarın yelesine,
Savruldum bu akşam gönül bahçene,
Kırılmış dallarım, yıllarım sende,
Bir ömrün gülünü solarken gördüm.
Seninde vurmuş eylül, gönül dağına,
Hüzün değmiş gönül ağacının, yaprağına,
Buz üzümleri sarkmış o güzelim bağında,
Yıllar önce tükenmiş, halimi gördüm...
Sokuldum gizlice gönül evine,
Usulca bakındım pencerenden,
Gençliğin; ateşi sönerken sende,
Güneşin ufkumda, batarken gördüm.
Issızdı odalar kimseler yoktu,
Senide tüketmiş işte, zamanın kurdu,
Ve acılar geldi gözlerimde durdu,
Dizlerimin bağı çözülürken gördüm.
Yaslandım gönülünün köhnemiş duvarına,
İki damla yaş bi nefes sevdamla,
Yılların kışı kar yakmış saçında,
Mahvolmuş bir ömrü yanarken gördüm...
ayazoglum
5.0
100% (1)
Cevap Yaz