Gel elime kâğıdım ve kalemim, hele gel,
Yazıları unutan parmak pası çözülsün…
Gözyaşların içine akıp oluşmadan sel,
Kutuplara dönüşen gönlün buzu kalmasın..

Kaç yıl geçti aradan arayıp ta sormadın
Ömrün yarısı geçti hiç oralı olmadın,
Herkes hedefi vurdu, sen daha bulamadın
Şimdi artık uyanda duymayanlar kalmasın..

Ömür kısa, dünyanın işleri türlü türlü,
Güzel şeyler yapmazsan adın olur özürlü
Okuyup ta yazmasan olamazsın kültürlü
Yazdığımız satırlar aralarda kalmasın…

Güllerden yaz mesela, sevgiliye verilen,
Laleden, sümbüllerden, mor mor menekşelerden,
Çiçeğin güzelliği yüzlerine akseden,
Okuyan her kim ise nasipsizce kalmasın…

Kuşlara benze bazen, uzak diyara uçan
Soğuk yeri görünce, sıcak yerlere kaçan,
Öyle satırlar yaz ki yazdıkça ışık saçan
Senin yazdıklarını okumayan kalmasın…

Boştan yere kirletme hiçbir beyaz sayfayı,
Gönül akar oraya, çözer bin bir manayı,
Sonra biri gösterir içindeki aynayı
Aynalar net görünsün, gizli bir şey kalmasın…

Sen arı ol daima petek petek bal doldur,
Gafletteki gönlünü uykusundan uyandır,
Şimdi ara vermeden yazılacak zamandır,
Gönlünde yazılmayan hiçbir konu kalmasın…

04.04.2007
Necati ŞİMŞEK
Ankara