Hüsrana uğramış soluklar
Cellât elinde son nefesinin berisindeydi
Ne kadar masumdu diller ve örtüşmeyen kelimeler
Aşk içinde huzursuz bedenler
Taş kesilmiş ahval
Ters dönmüş ayçiçekleri
Anlatılmaz sancılar kınsız ve bıçaksız
Vurgun yanım kanıyor
Kudurmuşçasına böğürüyor sarsılıyor içimizdeki yara
Akmasa da oluk oluk sancıyor
Zor geliyor yaşamak sensiz günde
Gözlerim kanıyorken geceden
Kaçaklar kondu yüreğime
Göz kapaklarım yeniliyor yorgun düşmüş saatlere de
Sar cennet kokunla
Mavi rüzgâra asılmış Fırat ım
Şimdi o sessizlik dilimde
Kırık ihtilalin öyküsü
Hani diyorum puslu bir geceden çıkıp gelseniz
Artık bu şehir yaralıyor beni
Küs bakıyor sokaklar
Baksın bakalım yine ayaktayız
Beraberce tek yüreğiz biraz daha çiziklerimiz olacaktı
Olsun
Olsun mavim
Her gün biraz daha büyüyeceğiz
Onurumla tutacağım ellerini
Onurumla