4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1763
Okunma
bir gün
aldın başını gittin!
hiç düşünmedin
ardında kalanın
cerahatlı sancılarını
yazmaların siyahını
gecelerin çıkmazını
yeşilin sarısını bırakırken
hiç düşünmedin...
bir gün
-ki o gün-
seninle beraber bende gittim!
yokluğunun tam ortasında kalakalmışken
farkettim ki,
aynadaki yüzüm
sözümdeki özüm
canımın yongası
tam’daki yarım
ve sabaha kadar kuracağım cümlelerdeki tek özne
sen’mişsin!
bir gün
aldın başını gittin!
son kez görmeden
tutmadan o sıcak ellerini...
nasılsa mahşerde
-kalpden kalbe sevenlerin-
buluştuğu yerde kavuşacağız diye...
umarım aldatılmayız,
ve yanılmayız
bu kavuşma masalında...
Cevap Yaz