Geceyi giyindim üzerime
Mil çekilmiş gözlerim Mecnun’dan yadigar
Köşa başlarında çığlıklanır varlığım
Ne yana baksam Leylam var...

Bir suret yansıması
Bir deli hoyrat
Ellerimden sızar ahir zaman
Kuşanırım aşka dair ne varsa
Kuşanırım gözlerini…

Kurak yaşanmışlıklara inat
Islak haykırışlar salarım yoklara…

Gök yere diz çökende
Yer göğe baş vuranda gel…

Zehir zemberek birkaç kelam düşer dilime
Kurduğum her cümle de can verir düşler
Kalem kanar
Kağıt kanar
Şiir kanar…

Yokluğun dolar alnımın çizgilerine
Tırnaklarımla kazırım adının her harfini geceye
Elim kanar…

Kafa tutarım aynada ki yokluk yansımalarına
Söverim – sayarım….
Dilim kanar

Susarım…

Girdap sarmalında esir varlık
Susuşlar üryan
Çırpınışlar acemi
Ve bıçak keskinliği
Ve yangın harı
Ve başkaldırı
Ve yokluğun

Oyy yokluğun..

Elim kolum bağlı kaldım
Vardan yok(a ) bir yol oldum…
09.11.2009
İmdat Özcan