47
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
2780
Okunma


Manevi aleme gözler kapalı
Kara gecelerden bıkmış gönüller
İnsanlık maddeye, taptı tapalı
Sapmış, zıvanadan çıkmış gönüller
Hayatı kavurmuş inat çölünde
Manayı savurmuş cehil külünde
Bilmem ne bulmuş da azap gülünde
Bir ömür dişini sıkmış gönüller
Kur’an çeşmesinden su içmemiş hiç
Firavun nefisten vazgeçmemiş hiç
Hakkın kapısını hiç açmamış hiç
Çaresiz boynunu yıkmış gönüller
El yordamı hayat, zehirli bir sis
Zulmetmekte akla, kalbe, kör nefis
Vicdanlar ipotek, idrakler hapis
Gözünü maddeye dikmiş gönüller
Aramaz olmuşlar kullar ışığı
Nerede o güzel güller aşığı
Haram, hile dolup taşmış kaşığı
Bir ömür boş kürek çekmiş gönüller
Ey Hakkın habibi, ey tabibim zat
Kır şu zincirimi, sen eyle azat
Her yanım çelişki, her yanım tezat
Tezatlar içinde çökmüş gönüller
Ey Bülbül sen nura yol olamadın
Hakikate kanat kol olamadın
Allah’a tam layık kul olamadın
Bir ömür göz yaşı dökmüş gönüller
5.0
96% (26)
4.0
4% (1)