KEŞKE HEP ÇOCUK KALSAYDIM

Keşke hep çocuk kalsaydım
Sabah ben kalkmamak için uğraşsaydım, Annem kaldırmak için...
Uykulu gözlerle giyinseydim okul kıyafetimi
Yarı açık gözlerle yapsaydım kahvaltımı
Sonra gitseydim hızlı adımlarla okuluma
Arkadaşlarımı görünce unutsaydım herşeyi
Onları kızdırsaydım,onlarda beni...
Onların basit şakalarına gülseydim hatta kahkahalar atsaydım
Yağmur yağsaydı sonra açsaydı gökkuşağı
Ben ve arkadaşlarım koşsaydık bir çuval altın bulma hevesiyle gökkuşağının altına
Bulamasaydık ve geri dönseydik
Sonra sanki hiç terlememiş,yorulmamış gibi
Umarsızca dalsaydık bir oyuna
Saklambaç,körebe,misket oynasaydık
Akşam olsaydı gitseydim eve
Annem kızsaydı terlediğim, üzerimi kirlettiğim için
Gelseydi babam işten eve elinde bir çikolatayla
O an kahramanım olsaydı
Atlasaydım kucağına
Gece olsaydı ben kitabımı okusaydım
O an süpermen, rapunzel olsaydım
İnsanlara şüphe ile bakmasaydım
İhaneti, riyakarlığı, güvensizliği bilmeseydim
Canımı acıtmasalardı
Hayat hep toz pembe olsaydı
Dedim ya ben keşke hep çocuk kalsaydım