Ben ne zaman yüzüne tükürsem aynanın
Gölgem küser ardımdan gelmez
Ne zaman bir gülün dikenine batsam
Yağmur yağmaya değmez
Bahar gelmeye

Ben birden gökkuşağı görsem
Altından geçmeyen insan kalmaz

Ne zaman uzaktan sevsem
Bütün platonikler gerdeğe girer
Sayemde

Ben ne zaman deniz görsem
Martılar çöllere düşer
Balıklar akvaryum özler
Afetim

Ben ne zaman bir yetimin başını okşasam
Ceninler cinnet geçirir
Bütün hamileler düşük yapar
Lanetliyim

Ben ne zaman içimde kaybolsam,
Nuh ‘un gemisi bulunur
Cudi dağında,
Yalnızım

Ben ne zaman uyusam
Fahişeleri özleyen adamlar sokağa çıkar
Günahkârım


Ben ne zaman günah işlesem
Cehennemin itibarı artar
Sevinçliyim

Ben ne zaman geç kalsam gözlerine
Bütün otobüslerini kaçırır
Eve dönmek isteyenler
Mesafeyim

Ben ne zaman seni özlesem
Haberin olmaz
Yıldızlarda intihar girişimleri artar
ölümlüyüm

Ben ne zaman bir kadına baksam
Mecnunun Leyla ya mahcubiyeti artar
Sır’ım

Ve ben sana ne zaman şiir yazsam
Alır başımı düşerim
Düşsel şarampollere
Ruhun duymaz


Oysa ben ne zaman ölsem
Önce sana gömülürüm…