Yokların içinde kaybettim yok’u
Tokların içinde kaydettim şok’u
Varların içinde yok oldu doku
Çırpındı içimde hırçın dalgalar

Ezildim tonlarca günah içinde
Yazıldım günlerce bin ah içimde
Dizildim binlerce mübah biçimde
Kayboldu benlikte dingin sevdalar

Daldırdım deryaya gönül tasını
Yoldurdum hülyaya ömür pasını
Çaldırdım rüyaya yol ortasını
Dağıldı ufkumda bitkin dünyalar

Beynimin içinde çarpıştı varlar
Varların şeklinde kapıştı yoklar
Noktanın içinde yapıştı çoklar
Başladı zikrimde seçkin sayfalar

Doldurdukça neden aç kaldı ruhum
Açlığaymış açlık geç kaldı ruhum
Her tadılan tattan seç haydi ruhum
Sonlandı ömrümde yatkın duygular

Aklar mı sonsuzda konulan mizan
Saklar mı sonsuzda yazgıyı yazan
Saplar mı sonsuzda gözümden sızan
Dinlendi gözlerde solgun baygılar

15.07.2009
Necati ŞİMŞEK
Ankara