2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1286
Okunma
Gözlerinde kayboluyordum zaman gibi,
İçimde bir yerdeydin, bulamıyordum kendimi,
Ölümlerle uyanmıştım sensiz sabahlara,
Nefes almak, sensizken, ölüm gibiydi ruhuma...
Olmuyordu, sensiz hor görüyorlardı beni,
Sokakta üstümden geçiyordu kara bulutlar...
Üstelik bir damla yağmur yağmıyordu,
Ağlamak bile yasaklanmıştı, sensiz lanetli gibiydim canım.
Sadece ve durmaksızın seni sevmeliydim,
Ezanla birlikte okunmuş gibiydi ismin kulağıma,
Bir busenle diriltirdin, bu ölü ruhumu,
Sen bilmesen de sana gizliden gizliye aşıktım...
Bu sensin, eminim, içimde varlığını hissedebiliyorum,
Dünyama güneş gibi doğdun, gece olmasını istemiyorum ölene kadar,
Dudaklarınla okşamalısın ruhumu, sarılmalısın yüreğime yüreğinle...
Ya şimdi gelmelisin bütün varlığınla bana, ya da avuçlarına gömmelisin beni...
Atakan Akan
Şiirin sahibi
Cevap Yaz