Yanar içimde hep aşkın.
Görmeyeli seni olmuşum şaşkın.
Kolumuz kırık,bedenimiz düşkün.
Ben köyümü özlemişim.

Harman yerine harmanları yayılırdı
Çifter çifter tığlar savrulurdu.
Ezan ile beş vakit namaza çağrılırdık.
Ben köyümü özlemişim.

Ağası başka,beyi başkaydı.
Pınarı başka,suyu başkaydı.
Semaverde pişen çayı başkaydı.
Ben köyümü özlemişim.

Heftrenk de ne çok yüzerdik.
Yarış yapar, karşıya geçerdik.
Simo’nun düzünde yemlik yerdik.
Ben köyümü özlemişim.

Komşu köyümüzdü Hamzaşeyiğ.
Değirmene varırp un çekerdik.
Murat yol vermeyince bize.
Karaağıl üzerinden Bulanık’a giderdik.
.

Adam gibi adamlar vardı orda.
Şimdi çoğu gurbet elde darda.
Koyun kuzu meleşiyor dağda.
Ben köyümü özlemişim.

Kirvelerden sitil sitil süt gelirdi.
Harman vakti yüzler hep gülerdi.
Zekat anında fakire verilirdi.
Ben köyümü özlemişim.
.
Kını bozuk,çelik çomak çok oynardık.
Pampara suyun da arpa, buğda yıkardık.
Yaz gelince römorkun üzerinde yatardık
Ben köyümü özlemişim.

Bereketli,verimli çiftlikleri vardı.
Türk’ü, Kürdü, Lazı bir ayardı.
İnsanları birbirini sever sayardı.
Ben köyümü özlemişim.

Kahraman yaz köyün adını.
Bilmeyenler öğrensinler soy ağacını.
Orda toprağa verdim,iki kardaş,iki bacımı
Ben köyümü özlemişim.


Kahraman VARDI