Hüzün tortularından örülü saraylarımızda,
Kıymıklara bölünürken bedenlerimiz,
Gizemli bir sevdanın eteğine tutunduk.
Sevda sağanağında kenetlenirken ellerimiz,
Zor olanı seçti yasaklı gönüllerimiz.

Sığınacak yerim yok, yüreğinden başka;
Özlemin sığ kıyılarında tutunmuşken aşka,
Daha fazla bekleyecek vaktim yok.
Her gece ay gülümser, demlenir gözlerinde;
Fitilleri yanar sevda kandillerinin,
Ellerinin sıcaklığına gömülerek dizlerinde,
En derin uykulara dalsam diyorum.

Kifayetsiz kalıyor karşında tüm şiirlerim;
Kalbimden taşan feryadın tercümanını,
Hangi kalem vebal olarak yüklensin?
Yıllar törpülerken ömrümüzün anını,
Sana bağladı saatlerim, tüm gümânını.

Mevsimlerimi değiştiren en soylu çiçek,
Çıkmaz düşlerimin tatlı belası!
Beyaz bir lâlenin efsunuyla mı geçecek?
Türkülerimdeki nakaratın en âlâsı!
Hasretlik dişlerini batırırken tenimize,
Derbeder hülyalarım göğsünde dinlenecek.

Kahverengi gözlerinin panayırına çağır,
Mehterle karşıla sana meftun yüreği.
Alnımın şafağına bir buse kondur,
Aşkını yama dertlerime, sızılarımı ondur.
Tamamla, yapbozumdaki noksan kareyi;
Mutluluk pozumuzu ebedi dondur.

05.11.2009


Muhittin Alaca